 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Я палку-крывульку з лазы змайстраваў
I з ёй шпацырую па полі.
Пакорна схіляецца долу трава
I шастаньнем просіць патолі.
Стаптаны рамонак і зьбіты чабор...
Такая-ж і доля людзкая!
Як быццам-бы гусьляў жывы перабор
У сэрцы маім узьнікае.
Ужо незаўважаны ўецца вянок
Расквечаных слоў і пачуцьцяў...
На поплаве ткнуў я лазовы клінок,
На багне ваду скаламуціў.
Я палку пакінуў. Хай тычкай тырчыць!
А думкі на іншай дарозе.
Прачулае слова маё не маўчыць,
I ветрам пяе ў вербалозе.
...Я памяць, як сьвечку, набожна цяплю.
На момант забытая старасьць.
Крывулька пусьціла карэньне ў зямлю,
Насустрач жыцьцю гоніць парасьць.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
